Piepow verkoopt haar inboedel...

... of toch een deel daarvan.

Sommigen onder jullie zullen zich dit bericht van bijna vier jaar geleden misschien nog herinneren. Mijn schoonvader maakte toen voor mij een heel handig karretje zodat ik kon naaien zonder telkens mijn machines te moeten verslepen. Het ding heeft mij heel veel naaiplezier bezorgd in ons vorige huis.

Nu wonen we groter, en het laatste jaar deed het vooral nog dienst als opbergruimte voor garen, stofjes enz. En nu we hier volgende week de bureau en de naaikamer volledig zullen herinrichten, staat het in de weg.

En dus bied ik het aan aan wie er eventueel nog geïnteresseerd in is. Voor 20 euro kan het van jou worden. Enige voorwaarde is dan je het in Roeselare kunt komen ophalen, want opsturen is natuurlijk niet echt een optie.

Reageren mag onder dit bericht of op piepow[punt]blogt[at]gmail[punt]com.

En verder wens ik jullie allen 

een sprankelend 2016! 

Leef ten volle, geniet van wat je doet, 

maak tijd voor wat belangrijk is en maak er een topjaar van! 

Dat is wat ik alvast zelf ook zal proberen.

Outer space (Billie #4)

Allé dan, omdat ik vind dat ik het recht niet heb jullie nog wat meer schattigheid te ontzeggen *grijns*

Ook het derde tricootje werd verwerkt tot een Billie voor Ernest. Een bijpassend effen tricootje vinden voor bij dit prachtige ruimtepaneel van Finch Fabrics was geen evidentie, en uiteindelijk vond ik bij Stof op Zolder gewoon nog wat meer van dezelfde stof :-)

Het probleem bij paneelstoffen is natuurlijk dat je je patroonstukken goed moet weten te schikken, om er zo het maximum uit te halen. Ik had niet veel stof, en het wilde maar niet lukken, tot mijn lerares voorstelde om het rugpand te verknippen. Tuurlijk! Geweldig idee, ik wou dat er zelf opgekomen was.

Ik knipte er aan beide kanten een stukje vanaf, en kon zo de maan mooi positioneren. En ik had zelfs nog het perfecte stukje over om een raketje te laten opstijgen over zijn arm.

Alweer een geslaagde Billie dus, al vind ik hem een beetje aan de korte kant. Bij een volgende reeks, geef ik een paar cm bij in voor- en achterpand, peis ik.

Voilà. Einde van mijn Billiekesreeks. Tijd voor nieuwe naaihorizonten!

Paarden (Billie #3)

Veel woorden heeft Billie natuurlijk niet meer nodig. Ik tekende het patroon ook over voor Lilith, liet haar even tussen mijn tricotstofjes kijken en maakte in no time een toffe longsleeve voor haar.

Soms moet het niet al te moeilijk en origineel zijn om toch veel voldoening te bieden :-)

Prinsessenkussen

Toen ik haar, nadat we dit kleedje uitvoerig gepast en gekeurd hadden, vertelde wat mijn volgende kleedjesplannen waren, kreeg ik de eerder onverwachte reactie "ja, ok mama, maar wanneer ga je dan eens mijn kussen maken, want ik wacht daar nu al zo lang op". En gelijk had ze eigenlijk. Ik maakte kussens voor haar afscheid in de crèche, een kussen als verjaardagsswapcadeautje, een leeskussen voor haar nichtje, een afscheidskussen voor een goed vriendinnetje, en elke keer zei ik dat ik er ook voor haar eentje zou maken.

Hoewel ik haar eigenlijk nog wilde proberen te verrassen, toonde ik haar het stofje dat ik jaren geleden al met dit doel kocht toch vooraf. Madammeke wil nl. geen prinses meer worden en roze is verdwenen van de officiële lijst van lievelingskleuren. Maar toch, toen ze het zag begonnen die oogjes toch weer te twinkelen, en een enthousiaste "ja!" zette het licht op groen.

Ook haar naam moest er natuurlijk op, en daar kwam wat roze glitterflex handig van pas. Als het dan toch roze moest zijn, dan maar roze all the way.

Ze is content. Ein-de-lijk heeft ze haar hoogstpersoonlijke eigen kussen. Handig om in de zetel wat te rusten als je een beetje moe bent...

... of toch doet alsof :-)

En dan ga ik jullie toch nog eens moeten spammen met Bloggers-for-life-nieuws. Gisteren gingen we de laatste veilingweek in, dus hop, u moest al gaan kijken zijn om te zien voor welk moois je nu lotjes kunt kopen. Laat u maar eens goed gaan! Van mij krijgen jullie alvast de overzichtsfoto cadeau.

Superhelden (Billie #2)

Ik zei het hier al, op een mooie dag reed ik naar huis met 3 zalige tricootjes die zouden dienen als voorpand voor evenveel Billie'kes voor Ernest. Vandaag is het de beurt aan nummer 2.

In een superleuke heldentricot, gecombineerd met donkergrijze, heel zachte tricot van bij Stof op Zolder, maakte ik nog eens de versie met ronde mouwen en ronde hals, maar dan wel een maatje groter dan de eerste. Ik hou gigantisch veel van dit shirtje, de heldentricot is simpelweg zalig leuk en deze maat past hem ook veel beter dan de vorige.

"Ernestje, waar zijn je oortjes?"

Uit de zonovergoten foto's is het natuurlijk al wel duidelijk dat de fotoshoot niet onlangs plaatsvond. Op 1 november vierden we de verjaardagen van onze beide kinders met hun respectievelijke peters, en bij het plannen van die datum had ik niet meteen een tuinfeest in gedachten. Wat een luxe was dat, zeg. Kinderen die buiten konden spelen, buiten aperitieven... Meer van dat, graag, al zullen we daarop nog wel een paar maanden moeten wachten.

Het tweede feestvarken kreeg natuurlijk ook een zelfgemaakte outfit aan, en toen ze bij elkaar zaten, besefte ik pas dat ik ze in hetzelfde kleurenpallet gestoken had. Extra fijn, voor de foto's!

Die twee blijven elkaar graag zien, daar zijn geen woorden voor.

Ook Lilith wil weten waar Ernestjes oren zijn...

en ook zingen van "klappen in de handjes" is hier telkens een groot succes.

Ik doe het weer, I know, jullie overladen met foto's, maar ik kan simpelweg niet kiezen.

Piepow loves Billie, dat mag duidelijk zijn! Stay tuned, er komen er nog...



O, enne, vandaag is de laatste dag waarop jullie nog lotjes kunnen kopen voor de derde veilingweek van Bloggers for Life. Er zijn deze week weer echte pareltjes te winnen! Ga zeker langs bij Liezewiezewoes of Khadetjes voor alle details, maar ik kan het toch niet laten om jullie ook hier nog eens de overzichtsfoto te tonen.

Bloggers for Life: week 2

Ondertussen weet iedereen die blogland af en toe eens frequenteert al lang dat Bloggers for Life op kruissnelheid zit. Vorige week kregen jullie de eerste veilingsgolf over jullie heen, en deze morgen werd alweer de tweede golf gelanceerd.

En wat voor een week! Waar we vorige week veel hoorden dat het toch vooral kleine-meisjesgerief was, komt nu iedereen aan zijn trekken. Weer wat kleedjes natuurlijk, maar ook een coole grote-jongens-sweater (waar een stoere meid even goed mee wegkomt), of een mooie jas, een handige handtas of een schattige slaapzak...

U kunt al dat moois hier en hier ontdekken, maar om u alvast wat te doen watertanden, toon ik u hier met plezier een mooie overzichtsfoto.

Ga, watertand, en kopen maar, die lotjes! 

Scooters (Billie #1)

Of ze toevallig geen kleine-jongens-vriendelijke tricot liggen had die ze bij een volgende stoffenverkoop weg wilde doen, vroeg ik haar bij onze laatste naaidate. Terstond toverde ze een doosje tevoorschijn met daarin kleine restlapjes van vorige projecten. En voor ik wist wat er gebeurde, had ik drie lapjes heerlijke tricot mee naar huis, ideaal om voorpandjes van Billie'kes voor Ernest van te maken.

Voor de eerste Billie koos ik voor een blauwe tricot met scooters. Bijpassende effen blauwe tricot vond ik bij Stof op Zolder.

Ik mat Ernest op en kwam uit op maatje 80 small, dat ik wel verlengde met 2cm. Terwijl ik het maakte, twijfelde ik nogal of hij er met zijn hoofd door zou kunnen, maar (oef!) dat lukt dus wel degelijk. Toch vind ik dit shirtje aan de kleine kant, en voor de twee volgende tekende ik dus maatje 86 small uit.

En verder is Billie echt gewoon een heel fijn patroon! Ik koos voor deze versie voor de ronde mouwen en ronde hals, maar er zijn zoveel andere opties mogelijk, zodat ik durf vermoeden dat ik jaarlijks wel een bandwerkje Billie zal draaien.

Fotoshooten met Ernestje is altijd een avontuur. Ook deze keer zette ik hem op zijn voetjes met zijn rugje tegen de kast. Met wat entertainment erbij lukt het zo meestal wel om foto's te maken, en deze keer had hij er echt wel zin in, zo bleek.

Vergeef mij de overload aan foto's, voor deze ene keer kon ik het echt niet laten.

Bloggers for life: streelzacht dekentje

Oftewel de moeilijkst te schrijven blogpost sinds lang...

Ik vertelde jullie hier al dat ik iets zou naaien voor het Berrefonds. En ook dat ik voor dit soort dingen extra gevoelig ben geworden sinds de geboorte van Ernestje en de moeilijke weken die daarop volgden.

Ik had het dus kunnen weten, dat dit niet zomaar een naaiprojectje zou zijn.

Op onze Facebookgroep werd vermeld dat ze bij het Berrefonds vooral de grootste maten van het wikkeldekentje konden gebruiken. Ik knipte dus de maat XL, en mat meteen nog eens na, omdat het mij zo klein leek. Maar dit was het dus wel degelijk. Mijn moederhart kreeg het al wat moeilijk. Als deze grootste maat al zo klein is, wat dan met die andere maten?
Ik deed naarstig voort, knipte de voering en het kapje, en stak het geheel in elkaar. Nog een steek in mijn hart... eens opgevouwen, is dat dekentje zo klein, zo fragiel... zo confronterend.

En toen kreeg ik het idee om wat foto's te maken met Bientje erin, Liliths lievelingspopje. Om jullie een idee te geven, Bientje is 36cm groot.

Al terwijl ik haar nog maar aan het inpakken was, waren ze daar al, de tranen. Ze prikten aan de achterkant van mijn ogen, ze baanden zich een weg naar buiten. Het idee dat iemand ooit diezelfde handelingen zal doen met dit dekentje, maar dan niet rond een popje, maar rond een echt klein mensje... onmenselijk. Doe daar nog wat herinneringen bij aan Ernestje, zijn eerste weken in de couveuse en zijn openhartoperatie, ik moet er waarschijnlijk geen tekeningetje bij maken.
O wat hoop ik dat dit dekentje gewoon nooit gebruikt zal worden, maar als het dan toch gebeurt, dan hoop ik dat het een heel klein beetje troost kan bieden.

Voor de binnenkant koos ik daarom voor een streelzacht restje nicky velours, nog over van dit project - ook een wikkeldeken, maar dan zonder de droevige ondertoon. Het katoentje is er eentje van Andover Fabrics.

Zo, nu kan dit dekentje aan een reis beginnen. Ik mag er niet te veel aan denken...

Jaanu in het sprookjesbos

Ik moet jullie het Jaanupatroon hoogstwaarschijnlijk niet meer voorstellen. Het patroon van Regina en An sprak mij meteen aan, vooral dan in de Elena-versie. Ik had zelfs al meteen een stofje in gedachten voor een mooie najaarsversie. Eentje dat hier, net als zovele andere, al een paar jaar in de kast lag te wachten, en nu mee mocht in mijn UWYH-actie. Eentje met mooie sprookjeshuisjes in prachtig herfstige tinten.

Het was mijn allereerste Straightgrainpatroon, maar wat een fijne kennismaking! De maatvoering is helemaal juist, en dat maakt me altijd blij. Liliths maten maakten dat ik wat goochelde met breedte- en lengtematen van het kleedje, maar het past haar nu perfect.

Anders dan het patroon voorschrijft, voerde ik het kleedje volledig, standaard hier voor najaars- en winterjurkjes.

Ik ben blij dat ik eindelijk eens richting Straightgrain keek voor een jurkje voor Lilith, en heb nu mijn zinnen op Tinny gezet. Voor binnenkort, hopelijk!

Stof: Cottage Green/Multi - Thomas Kinkade

Patroon: Jaanu (Elena) - Straightgrain

Bambi in wolvenvacht

Er zijn zo van die stofjes... ze liggen al jarenlang in mijn kast, en hoe meer ik ze zie, hoe mooier ik ze vind - en hoe minder ik er dus in wil knippen, want dan zijn ze onherroepelijk gebruikt.

Dit tricootje, eentje uit de toenmalige collectie van het Finse merk Metsola, is er zo eentje. Ik kocht het al toen Ernest nog niet geboren was. Een vriendin bestelde stofjes in het Hoge Noorden en vergiste zich daarbij nogal ferm - en eindigde dus met 4m ipv de bedoelde 1m. Ik kocht toen een halve meter van haar over, met het idee er een kruippakje voor onze tweede spruit van te maken. Ahum... Nu drie jaar later werd het geen babypakje meer, maar een stoere pyama voor mijn kleine prins.

Ik twijfelde nog even, of zo'n bambistofje eigenlijk wel voor jongens kon, maar besloot er gewoon voor te gaan. En ja hoor, perfect!

En ik zei het hier al, na mijn Compagnie M.-zomer werd het nu tijd voor onze andere Vlaamse patronenontwerpsters, en ik greep het eerst naar een patroon van Zonen09. Het patroon werd Wolf. Tweedelig weliswaar, want pampers verversen met zo'n jumpsuit lijkt me niet handig.
Wat ben ik blij, trouwens, dat Ernestje eindelijk - bijna - in de Zonen09-patroontjes gegroeid is! Gemakkelijk is het niet, aangezien zijn armpjes en beentjes heel kort zijn, maar uiteindelijk verkreeg ik een patroon dat hem past. Ik mat hem op, en vergeleek ook met een gekochte pyama die hem goed past. Zo eindigde ik met maat 92 standaard voor het shirt, en maat 86 small voor de broek - ik verkleinde de broek dus zelf een maatje. Van die verkleinde broek moest ik dan nog wat centimeters afknippen, en eigenlijk is het nog een klein beetje te lang, maar soit, zo heeft hij er hopelijk nog lang geniet van.

Verder koos ik ervoor de schouderstukken niet te gebruiken, zo'n cape is nu toch nog niets voor hem. Ik verknipte het patroondeel voor de broek wel alsof ik er zakken in zou steken, en gebruikte dat aparte patroondeel om er het laatste stukje bambistof mee te verwerken.

Foto's maken van Ernest is niet evident. Stilzitten is niet aan hem besteed. Als we hem op zijn voetjes zetten tegen een muur, of tegen een keukenkast zoals in dit geval, dan blijft hij staan omdat hij nu eenmaal nog niet alleen loopt. En als we hem dan ook nog eens entertainen door hem een of ander prulletje te laten pakken en weggooien, dan begint hij het nog leuk te vinden ook.

En ziehier zijn favoriete pose van het moment :-)

Zo, het patroon is er, ik kan aan een bandwerkje beginnen. Meneertje heeft nog wel wat meer pyama's nodig, en ik heb nog wel wat tricootjes liggen die hiervoor kunnen dienen. To be continued!

Compagnie M.: de wedstrijd

Het was onmogelijk om ernaast te kijken, de laatste dagen in blogland, maar misschien misten jullie al die berichten toch en dus, voor alle zekerheid, breng ik het nog eens in de aandacht.

Marte van Compagnie M. organiseerde nog eens een wedstrijd, en wat voor één! Maar liefst 374 naaisels werden ingestuurd, ingedeeld in drie categorieën. Sinds dinsdag al kan er naar hartelust gescrolld worden door al dat moois, en stemmen kan op zoveel creaties als je wil. Er staan echt ongelooflijk mooie dingen tussen, dus haast je, als je er nog niet gepasseerd bent!
Stemmen doe je door op het hartje bij de creatie te klikken.

Ook ik doe mee, met Liliths leeuwen-en-tijger-Ileana. Als je maar genoeg naar beneden scrollt, dan kom je mijn post tegen, maar wil je er liever rechtstreeks naartoe, dan kan dat heel simpel.

Stemmen kan nog tot dinsdagmorgen, 9.00u.

Bloggers for Life: het goede doel (part II)

Het eerste goede doel waar we voor werken, dan kent u ondertussen al. Maar er is dus ook nog een tweede.

Ik kan hier nu proberen om met zo mooi mogelijke woorden uit te leggen wat de vzw moeders voor moeders allemaal doet, maar dat doet Annelies al zo mooi. Een goed doel dat ik zeker een warm hart toedraag, want alle kinderen zouden zorgeloos moeten kunnen opgroeien, zonder financiële zorgen.

Blijf het dus goed in de gaten houden, binnenkort gaan we van start!

Lotta

Ik zat de laatste tijd nogal in Compagnie M.-modus. Julia, Ileana, Lotta, Nina, ze passeerden hier allemaal meermaals de revue. Marte heeft met haar patronen dan ook mijn hart gestolen.

Met nog een pareltje dat tijdens mijn grote stoffenkastopruim naar boven kwam (nog maar eens een vogelstofje, maar nu zijn ze er allemaal door, geloof ik...), maakte ik voor Lilith nog eens een Lotta jurkje.

Ik besloot om deze keer niet voor de kapmouwtjes te gaan, omdat ik dat niet zo mooi vind met een longsleeve eronder. De "gewone" mouwuitsnuiding, dus. En voor de rest gewoon het prachtige patroon dat Lotta is!

Ik voerde het kleedje helemaal met het rode katoentje dat ook terugkomt in de kraag- en zakflapjes. 

En nu wordt het tijd voor onze andere prachtige Vlaamse patronenontwerpsters!

Stof: Aviary 2 Sparrows - Joel Dewberry for Freespirit
Patroon: Lotta - Compagnie M.