Voor kleine handjes

Nu Lilith wat groter wordt, begint ze ook meer en meer plezier te hebben aan gezelschapspelletjes. Cluedo Junior is hier een groot succes, maar ze begint ook Uno door te krijgen en speelt het liever en liever. Eén probleem: haar handen zijn te klein om de (soms vele) kaarten vast te houden, en dat bederft de pret natuurlijk.

Ik ging dus op zoek naar een manier om haar de kaarten te laten rechtzetten, en vond op het net een paar tutorials. Met één daarvan ging ik aan de slag.

Het mag duidelijk zijn dat ik van versteviging nog niet genoeg kaas gegeten heb, want het ding was véél te slap. Je wil niet weten hoeveel moeite het gekost heeft om het eventjes te doen rechtstaan met de kaarten erin, zodat ik vlug een foto kon maken. Na deze ene foto zakte het weer zomaar in elkaar...

Ik was dus niet content. Het zou zijn doel volledig missen op deze manier, en ik zag Liliths ontgoocheling al. En dus gebruikte ik gisterenavond al mijn overredingskracht tegen mezelf, tornde ik een zijkant weer open, sneed karton op de juiste maat en naaide weer dicht. Ik haat dat, zulke jobjes, maar nu blijft het ding tenminste keurig staan. Hoera!

Dat het nu wat platter ligt, ligt aan het feit dat ik geen karton meer kon steken waar de kamsnaps zitten. Zo is het ietwat vervormd, maar nog meer dan goed om de kaarten mooi en overzichtelijk plaats te geven.

Kortom: het is een tof ding, zit snel in elkaar (als je niet dezelfde stommiteit begaat als ik tenminste), en staat volgens mij garant voor uren speelplezier!

De stofjes zijn restjes van dit Lotta kleedje

dat ik twee jaar geleden voor Lilith naaide.

Mijn stoffenaankoopgeweten voor 2016
In (gekocht en gekregen): 19
Uit (verwerkt en verkocht): 21