vrijdag 11 november 2016

Bloggers for life... allé dan, nog een sew-along

Dat Sarah en Annelies sew-alongs organiseren, dat weten jullie onderhand al wel. Eerder toonde ik jullie al een tuutjesdoekje en een toiletzak, en vandaag heb ik de eer jullie Leo te presenteren.


Het minste dat ik van Leo kan zeggen, is dat hij mij mijn grenzen heeft doen verleggen. Appliceren, dat deed ik nog nooit - maar blij dat ik ben, dat ik dat eens geprobeerd heb! Zo stofrestjes samenzoeken, daar ben ik eigenlijk niet zo heel goed in, maar ik denk dat ik dat hier niet slecht deed - wie daarover anders denkt, wees zo lief dat voor je te houden en mij van mijn contentement te laten genieten :-) 


Ik stikte een rits in, en hoe onnozel dat ook mag lijken, behalve blinde ritsen deed ik dat nooit nog veel. Maar Sarah heeft gelijk, dit projectje is poepsimpel wat de rits betreft.

Eigenlijk wist ik niet echt of ik er eentje zou maken, net om al die bovenstaande redenen, maar bon, ik maakte er eentje, en hoewel hij to-taal niet perfect is, ben ik er toch, stiekem, een beetje in love mee. Door zijn imperfecties vind ik hem superschattig, en ik hoop dat hij binnenkort ergens een kind mag steunen en de zorgen wat helpt vergeten.


En zo mag Leo op reis, binnenkort, samen met het tuutjesdoekje en de toilet, om in UZGent een missie te volbrengen.

7 opmerkingen: