vrijdag 31 augustus 2012

Afscheidscadeau

Bij een nieuw begin hoort meestal ook het einde van iets anders, en dat is ook bij ons het geval. Vandaag bracht ik Lilith voor de laatste keer naar de crèche, en man, ik vind het erg, echt.

We verhuisden haar toen ze 16 maand oud was van crèche, omdat we niet meer content waren van waar ze tot dan toe ging. Een gok, natuurlijk, want echt zeker kun je nooit zijn dat het dan ook daadwerkelijk beter zal zijn. Maar dat was het echt wel! Een supercrèche vonden we voor haar, de beste beslissing die we hadden kunnen nemen.

Al redelijk snel mocht Lilith daar doorschuiven naar het lenteklasje, het groepje van de oudste kindjes in de crèche, onder de hoede van D. D. werd haar god, haar held. Ze ziet hem doodgraag, en wij ook, want hij zorgt heel goed voor zijn kindjes en ze heeft bij hem ongelooflijk veel bijgeleerd.

En dus wilde ik het afscheid niet zomaar voorbij laten gaan. Een tijdje geleden werd in de nieuwsbrief gevraagd om geen cadeaus meer mee te brengen, bij geen enkele gelegenheid, maar ik liet de coördinatrice meteen weten dat ik niet van plan was me daaraan te houden. Er werd nog wat tegengesputterd "dat dat toch echt niet nodig was", maar dan kennen ze Piepow nog niet! En dus maakte ik twee kussens. Een klein cadeau om uit te drukken hoe dankbaar we D. zijn.



Een jongens- en een meisjesstofje, afgewerkt met flockpaspel van bij Bambiblauw.

Ik werkte ze gisterenavond nog af, en vanochtend was Lilith meteen heel enthousiast.


Haar ontgoocheling was dan ook groot toen ik haar vertelde dat de kussens niet voor haar, maar wel voor D. waren. Ik heb moeten beloven er voor haar ook nog te maken (dan ook in loze hé mama? ikke moe nie met klokodillen - tja, die "r" is nog altijd niet wat ze moet zijn...).

En zo vertrok ze deze morgen, trots als een pauw, naar de crèche met de twee kussens, en gaf ze ze flink af aan D. Manman, ik zeg het u, het zijn emo-dagen hier...

donderdag 30 augustus 2012

Boekentas

Maandag wordt ten huize Piepow een grote dag! Het nieuwe schooljaar begint, en alhoewel ik zelf, bij gebrek aan werk, waarschijnlijk wat langer aan de zijlijn zal blijven toekijken, begint voor Lilith een heel nieuw hoofdstuk. Ze begint dan aan de eerste kleuterklas!

De start van haar schoolse leven was eigenlijk al gepland na de Paasvakantie, maar haar nog veel te grote slaapkopgehalte deed ons besluiten haar nog wat langer naar de crèche te laten gaan. En het moet gezegd, ze is er nu zeker meer klaar voor - alhoewel ze nog steeds heel veel slaapt in de namiddag...

In het voorjaar broedde ik dus op het plan om haar boekentasje zelf te maken. In blogland zijn veel mooie voorbeelden te vinden, en ik wilde het ook proberen. De juiste stofjes vond ik in februari op het stoffenspektakel, de ideeën kwamen gaandeweg, van overal een beetje. Uitstel van haar instapdag zorgde natuurlijk ook voor uitstel van het naaien, maar zie, hij is klaargeraakt!



Ik volgde gedeeltelijk de handleiding van oontje, en toch vond ik het maken van dit boekentasje eigenlijk één grote leerschool. Kent u de trial-and-error methode? Wel, dit kan er alleszins als perfecte illustratie voor doorgaan. Hoe vaak ik ben herbegonnen aan bepaalde onderdelen, u wil het niet weten. Maar nu weet ik natuurlijk wel hoe het allemaal het beste gaat, dus als ik dit ooit nog eens doe, zal dat helemaal gesmeerd lopen!

Een paar punten die ik zou veranderen bij een volgend exemplaar:

  • De afmetingen: bij gebrek aan een voorbeeldboekentasje dat ik kon opmeten, moest ik het doen met afmetingen van boekentasjes die ik in reclameboekjes vond, en toch vind ik de boekentas net iets te groot uitgevallen. Maar goed, in het beste geval kan Lilith een paar jaar doen met deze boekentas, en ze zal zelf ook wel nog groeien, ha!
  • De vlieseline die ik gebruikte om het te verstevigen: ik gebruikte overal Vlieseline H640, een soort wattine, eigenlijk. Het boekentasje blijft daardoor staan en is ook heerlijk zacht nu, maar het verwerkt wel moeilijk als je randen begint door te stikken en zo. Véél te dik. Een volgende keer ga ik dus op zoek naar een andere manier om te verstevigen.
 Voor de rest ben ik wel heel content van de verstelbare schouderriempjes...




... het naamvakje binnenin...



 ... de zak vooraan...


... en het gezichtje van Lilith toen ik haar haar afgewerkte boekentasje toonde!





Nu ik hier herontdekte welk een fijn materiaal flockfolie wel niet is, flockte ik ook nog vlug haar naam op haar boekentas, gemakkelijk voor de juffrouw, zo lijkt me.




Ze is er klein voor, onze kleine meid. Of ik er zelf wel zo klaar voor ben, dat zal maandagochtend wel  blijken...

maandag 27 augustus 2012

Nog eens een flockje

Vriendin M. beviel onlangs van haar eerste zoontje. En omdat dat op vrijdagavond gebeurde, en de geboortelijst dus nog niet beschikbaar was toen we hen gingen bezoeken, maakte ik eindelijk voor het eerst een klein kraamcadeautje met flockfolie. Ein-de-lijk, ja, want na mijn eerste flockavontuurtje werd dat initiële enthousiasme nooit in nieuwe flocksels omgezet. Ik kocht flockfolie in allerlei fijne kleurtjes, dat wel, maar daar bleef het bij.

Tot een week of twee geleden, dus. Ik spoedde me naar de Hema om een effen rood t-shirtje, en flockte er in 't donkerblauw zijn naam en een koddig silhouetje op.


Ik haalde sinds dat eerste flockprobeersel ook een snijmat en een fijn hobbymesje in huis, en o wat gaat dat makkelijk nu! Heerlijk hoe snel je toch een leuk resultaat kunt behalen.

Qua inpakkunsten kan ik nog heel veel bijleren, dus werd het een simpel doorzichtig inpakplastiek, dichtgeplakt met wat masking tape uit de Hema.



Ik geloof dat ik de smaak van het flocken nu pas echt te pakken heb. En laten er nu nog wel wat zwangeren rondlopen in onze omgeving...

maandag 13 augustus 2012

Zomers kleedje

Er heerst hier zowaar een soort blogstilte. Niet dat ik daar bewust voor gekozen heb, laat dat duidelijk zijn. De vele dagen alleen thuis met Lilith, en wat medische kopzorgen die me uiteindelijk vorige week in het ziekenhuis deden belanden voor een kijkoperatie, zorgden ervoor dat mijn nieuwe naaimachine hier heel wat minder gewerkt heeft dat ik voor deze vakantie voorzien had. Nu, gedane zaken nemen geen keer, en we maken dat wel weer goed.

Gisteren besefte ik dat ik Lilith haar zomerse kleedje nog niet op jullie losgelaten had, en dus kan ik toch nog eens iets posten.


Op die allereerste schone dag van deze zomer werkte ik het 's morgens nog vlug af: de Tea Party Sundress  van Oliver+S. Ik had het patroontje en de stof al een tijdje liggen, maar wachtte op mijn nieuwe machine om al die paspel met een goeie blinde-ritsvoet te kunnen stikken - mijn oude machine had wel een blinde-ritsvoet, maar blind stikken ging daarmee niet, hoogstens wat bijziend.

De groen-gele stof is een van mijn favorietjes, en ik heb lang getwijfeld voor ik besloot wat ik ermee zou maken. De bovenste stof kocht ik bij In den Beer, waar ze me wat hielpen om hét perfecte stofje voor deze combinatie te vinden.


Ik hou heel erg van dit patroontje! Die ronding in de paspel, de knoopjes, die naden die het jurkje voor- en achteraan in drieën verdelen, ze maken het kleedje speciaal zonder overdreven te zijn.




En mijn nieuwe machine, daar blijf ik vanalles van ontdekken. Ergens las ik de tip dat je de blindezoomvoet kunt gebruiken om paspel door te stikken, en waw! Dat gaat super! Ziehier:


Zo mooi en regelmatig doorstikken, dat was me met mijn oude machine nooit gelukt.

Het patroontje gaat tot 5 jaar, dus ik denk dat ik er de komende jaren nog wel eens eentje maak.

En zo kunnen wij nu ook eens assorti op stap (gesteld dat ik dat zou willen, natuurlijk).