Lodi Sweater

Het was begin maart. Als rasechte (jeans)broekenmadam vond ik de tijd rijp om, na de Isasweater die ik eerder dit jaar maakte, eens iets anders uit te proberen. Nog wat meer colourblock misschien (had ik daar niet expres een paar effen SYAS-stoffen voor gekocht?), of een wat specialer model, dat kon ook. En toen herinnerde ik me dat ik bij mijn bestelling uit een van de vorige SYAS-collecties gratis het Lodipatroon, eveneens van SYAS, had gekregen. Kennen jullie dat moment in stripboeken waarop de gloeilamp boven het hoofd van een personage moet aangeven dat er aha(!) een idee opkomt? Dat, dus.

Dat patroon, dat is een specialleke. Je krijgt een kaartje met daarop een code en wat aanwijzingen, en verder moet je online aan de slag. Je neemt allerlei maten bij jezelf - of je slachtoffer -, voert die in en  het systeem genereert een patroon volledig op jouw maat. Zalig, toch? Ik probeerde dat uit, en kan jullie vertellen dat het ook echt werkt. De trui zit me perfect.

Een aanrader, dus. Maar! Wees voorbereid: dit model vraagt flink wat meer stof dan een standaard sweater. Ik had dus niet genoeg, want zoals zo vaak veranderden mijn plannen voor deze mooie effen sable brown van SYAS. Ik zocht en vond de stof bij Fabrik Unik (bestelde ik daar ondertussen ook nog andere stof? Dat kan, ja :-) ) en kon dus verder. Dat ik daarna ook boordstof tekort bleek te hebben (die zalige lange stukken boordstof kreeg ik natuurlijk ook niet uit het bescheiden stuk dat ik standaard meebestel) kon de pret niet drukken, en uiteindelijk kreeg ik de trui af.

Eerlijk, toen ik hem de eerste keer aanpaste, dacht ik "oh shit, dit is veel te gróót", maar nee, hij zit echt perfect. Een trui om in te wonen is dit. Met de voorbije bijna herfstige dagen is hij dus ook al veel uit de kast gekomen.

Ben ik er blij mee? Oh ja!