Girly stoer

Dat Ernest niet de enige zou zijn die hier in nieuwe pyama's zou mogen slapen, dat had ik vooraf al wel bedacht. Ze had het wel gezien, en leek zich een beetje zorgen te beginnen maken omdat er voor haar nog geen pyama verscheen. Het is dan ook een jaarlijkse traditie geworden, nieuwe pyama's naaien in het najaar. En natuurlijk was ik ook haar niet vergeten!

Ongeveer op hetzelfde moment als ik deze blogpost las, liet Stof op Zolder via FB weten dat net dezelfde, heerlijke ruimtetricot verkrijgbaar was. En alhoewel dit duidelijk geen meisjestricot is, kon ik niet snel genoeg bestellen om ook voor Lilith een pyama te maken.

Liliths smaak begint duidelijk te veranderen, en het moet niet absoluut roze of echt meisje-meisje meer zijn. De ruimtetricot kreeg meteen haar goedkeuring - oef - en dus kon ik aan de slag.

Ik wilde eigenlijk ook voor haar een versie van Wolf maken, maar aangezien het stofje al niet echt meisjesachtig is, wilde ik toch een eerder getailleerd model. Ik nam mijn toevlucht tot 2 Ottobre-patroontjes die ik al vaker gebruikte, en ben net als de vorige keren heel blij met het resultaat.

De geschikte boordstof vinden was misschien nog het moeilijkst van al. Er was een rondvraag nodig bij Lilith zelf (ze koos geen roze - écht) en oma en opa Piepow, en uiteindelijk won oranje. Ik bleef eraan twijfelen tot de boordstof eraan hing, maar soms moet een mens blijkbaar gewoon de stem van de meerderheid volgen, want het is echt een goeie combinatie.

En bij de vraag of ik ook even haar achterkant mocht fotograferen, om te laten zien dat er op haar rechterachterbeen ook nog twee grote manen staan, hing ze meteen spontaan als een lappenpop over de achterkant van de zetel... tja...

Allé, Lilith ook weer gerustgesteld dat ze ook dit seizoen in een zelfgemaakte pyama kan dromen.

Patroon t-shirt: Ottobre 1/2006 (maat 116)

Patroon broek: Jump broekje, Ottobre 1/2008 (maat 116)

Sterrenwolf

Ik begin dit nieuwe jaar met een aantal berichten met maaksels van vorig jaar. Zo gaat dat, als je blogsnelheid wat sputtert.

Ik zei het hier al, Wolf is een fijn patroon en zo wilde ik nog wel wat pyama's voor Ernestje maken. Uit mijn stoffenkast diepte ik lap tricot op die hier al jaren ligt. Geen idee waar ik hem ooit kocht en ook niet wat mijn oorspronkelijke plan ermee was, maar nu werd het dus een pyama voor Ernest.

Veel flashy kleurtjes, het doet mij om de een of andere reden aan circus denken, en ik vind het wel fijn eigenlijk, zo kleurrijk in de winter.

Voor Ernest is het allemaal goed, die trekt zich niets aan van wat ik hem aantrek. Hij ontdekte tijdens de shoot zijn niet-volledig-leeggedronken flesje melk, en trok zich vervolgens ook niets meer aan van het feit dat wij probeerden mooie foto's van hem te maken - wat uiteindelijk juist wel leuke foto's opleverde.

De pyama werd hier al veel gedragen en begint al de sporen van de vele wasbeurten te vertonen, en da's een goed teken, al zeg ik het zelf :-)

Piepow verkoopt haar inboedel...

... of toch een deel daarvan.

Sommigen onder jullie zullen zich dit bericht van bijna vier jaar geleden misschien nog herinneren. Mijn schoonvader maakte toen voor mij een heel handig karretje zodat ik kon naaien zonder telkens mijn machines te moeten verslepen. Het ding heeft mij heel veel naaiplezier bezorgd in ons vorige huis.

Nu wonen we groter, en het laatste jaar deed het vooral nog dienst als opbergruimte voor garen, stofjes enz. En nu we hier volgende week de bureau en de naaikamer volledig zullen herinrichten, staat het in de weg.

En dus bied ik het aan aan wie er eventueel nog geïnteresseerd in is. Voor 20 euro kan het van jou worden. Enige voorwaarde is dan je het in Roeselare kunt komen ophalen, want opsturen is natuurlijk niet echt een optie.

Reageren mag onder dit bericht of op piepow[punt]blogt[at]gmail[punt]com.

En verder wens ik jullie allen 

een sprankelend 2016! 

Leef ten volle, geniet van wat je doet, 

maak tijd voor wat belangrijk is en maak er een topjaar van! 

Dat is wat ik alvast zelf ook zal proberen.

Outer space (Billie #4)

Allé dan, omdat ik vind dat ik het recht niet heb jullie nog wat meer schattigheid te ontzeggen *grijns*

Ook het derde tricootje werd verwerkt tot een Billie voor Ernest. Een bijpassend effen tricootje vinden voor bij dit prachtige ruimtepaneel van Finch Fabrics was geen evidentie, en uiteindelijk vond ik bij Stof op Zolder gewoon nog wat meer van dezelfde stof :-)

Het probleem bij paneelstoffen is natuurlijk dat je je patroonstukken goed moet weten te schikken, om er zo het maximum uit te halen. Ik had niet veel stof, en het wilde maar niet lukken, tot mijn lerares voorstelde om het rugpand te verknippen. Tuurlijk! Geweldig idee, ik wou dat er zelf opgekomen was.

Ik knipte er aan beide kanten een stukje vanaf, en kon zo de maan mooi positioneren. En ik had zelfs nog het perfecte stukje over om een raketje te laten opstijgen over zijn arm.

Alweer een geslaagde Billie dus, al vind ik hem een beetje aan de korte kant. Bij een volgende reeks, geef ik een paar cm bij in voor- en achterpand, peis ik.

Voilà. Einde van mijn Billiekesreeks. Tijd voor nieuwe naaihorizonten!

Paarden (Billie #3)

Veel woorden heeft Billie natuurlijk niet meer nodig. Ik tekende het patroon ook over voor Lilith, liet haar even tussen mijn tricotstofjes kijken en maakte in no time een toffe longsleeve voor haar.

Soms moet het niet al te moeilijk en origineel zijn om toch veel voldoening te bieden :-)

Prinsessenkussen

Toen ik haar, nadat we dit kleedje uitvoerig gepast en gekeurd hadden, vertelde wat mijn volgende kleedjesplannen waren, kreeg ik de eerder onverwachte reactie "ja, ok mama, maar wanneer ga je dan eens mijn kussen maken, want ik wacht daar nu al zo lang op". En gelijk had ze eigenlijk. Ik maakte kussens voor haar afscheid in de crèche, een kussen als verjaardagsswapcadeautje, een leeskussen voor haar nichtje, een afscheidskussen voor een goed vriendinnetje, en elke keer zei ik dat ik er ook voor haar eentje zou maken.

Hoewel ik haar eigenlijk nog wilde proberen te verrassen, toonde ik haar het stofje dat ik jaren geleden al met dit doel kocht toch vooraf. Madammeke wil nl. geen prinses meer worden en roze is verdwenen van de officiële lijst van lievelingskleuren. Maar toch, toen ze het zag begonnen die oogjes toch weer te twinkelen, en een enthousiaste "ja!" zette het licht op groen.

Ook haar naam moest er natuurlijk op, en daar kwam wat roze glitterflex handig van pas. Als het dan toch roze moest zijn, dan maar roze all the way.

Ze is content. Ein-de-lijk heeft ze haar hoogstpersoonlijke eigen kussen. Handig om in de zetel wat te rusten als je een beetje moe bent...

... of toch doet alsof :-)

En dan ga ik jullie toch nog eens moeten spammen met Bloggers-for-life-nieuws. Gisteren gingen we de laatste veilingweek in, dus hop, u moest al gaan kijken zijn om te zien voor welk moois je nu lotjes kunt kopen. Laat u maar eens goed gaan! Van mij krijgen jullie alvast de overzichtsfoto cadeau.

Superhelden (Billie #2)

Ik zei het hier al, op een mooie dag reed ik naar huis met 3 zalige tricootjes die zouden dienen als voorpand voor evenveel Billie'kes voor Ernest. Vandaag is het de beurt aan nummer 2.

In een superleuke heldentricot, gecombineerd met donkergrijze, heel zachte tricot van bij Stof op Zolder, maakte ik nog eens de versie met ronde mouwen en ronde hals, maar dan wel een maatje groter dan de eerste. Ik hou gigantisch veel van dit shirtje, de heldentricot is simpelweg zalig leuk en deze maat past hem ook veel beter dan de vorige.

"Ernestje, waar zijn je oortjes?"

Uit de zonovergoten foto's is het natuurlijk al wel duidelijk dat de fotoshoot niet onlangs plaatsvond. Op 1 november vierden we de verjaardagen van onze beide kinders met hun respectievelijke peters, en bij het plannen van die datum had ik niet meteen een tuinfeest in gedachten. Wat een luxe was dat, zeg. Kinderen die buiten konden spelen, buiten aperitieven... Meer van dat, graag, al zullen we daarop nog wel een paar maanden moeten wachten.

Het tweede feestvarken kreeg natuurlijk ook een zelfgemaakte outfit aan, en toen ze bij elkaar zaten, besefte ik pas dat ik ze in hetzelfde kleurenpallet gestoken had. Extra fijn, voor de foto's!

Die twee blijven elkaar graag zien, daar zijn geen woorden voor.

Ook Lilith wil weten waar Ernestjes oren zijn...

en ook zingen van "klappen in de handjes" is hier telkens een groot succes.

Ik doe het weer, I know, jullie overladen met foto's, maar ik kan simpelweg niet kiezen.

Piepow loves Billie, dat mag duidelijk zijn! Stay tuned, er komen er nog...



O, enne, vandaag is de laatste dag waarop jullie nog lotjes kunnen kopen voor de derde veilingweek van Bloggers for Life. Er zijn deze week weer echte pareltjes te winnen! Ga zeker langs bij Liezewiezewoes of Khadetjes voor alle details, maar ik kan het toch niet laten om jullie ook hier nog eens de overzichtsfoto te tonen.