donderdag 16 maart 2017

Zijn eigen dekentje

Toen Lilith bijna twee jaar was, naaide ik voor haar een dekentje. Ze was er superblij mee, trots dat dat echt háár dekentje was, en over de jaren is dat eigenlijk altijd zo gebleven. Het ding is standaard ergens in/naast/onder/achter de zetels te vinden, dient om het lekker gezellig te maken maar evengoed om een kamp mee te bouwen of samen met Ernest spookje te spelen.


Toen ik dus weer zwanger was van onze tweede spruit, kocht ik al een katoentje dat ik ideaal vond voor een dekentje voor onze kleine jongen. Ook de bamboefleece kocht ik toen al, maar ik besloot dat ik het dekentje pas zou maken als hij zich er ook bewust van zou zijn dat dat speciaal voor hem was gedaan - net zoals Lilith toen. Tegen dat hij een jaar of twee was, dus, dat was het plan.


Dat hij, nu hij bijna vier is, eindelijk zijn dekentje heeft gekregen, komt doordat ik onlangs merkte dat hij met de deken van zijn zus kwam afgelopen, en dan het gebaar voor zus maakte en mij zo duidelijk maakte dat hij het dekentje en zijn zus dus aan elkaar verbond. Tijd voor actie, dus! De twee langgekoesterde stofjes en de bijhorende gouden paspel kregen eindelijk hun bestemming, en kleine broer heeft nu dus ook zijn eigen persoonlijke dekentje.


Of hij er content mee is? Oordeel vooral zelf!


Het katoentje zou ik nu heel waarschijnlijk niet meer kiezen, maar toen ik zwanger kon ik er niet aan weerstaan en net daardoor is het me altijd dierbaar gebleven.


Zoals jullie zien, trouwens, kreeg hij het zeer ongewenste bezoek van de windpokken. Hij had er véél, tot in zijn mond toe en dat gaf de nodige ellende, maar ondertussen is dat ook allemaal weer gepasseerd. De foto's namen we al een dag of 10 geleden, toen het ergste leed geleden was, en ondertussen is er bijna niets meer van te merken.



 Patroon: patroonloos dekentje
❦ Stof: uiltjes lang geleden op Etsy gekocht, bamboefleece van bij In Den Beer

Mijn stoffenaankoopgeweten voor 2017
In (gekocht en gekregen): 12
Uit (verwerkt en verkocht): 9

22 opmerkingen:

  1. Die foto's zijn zooo leuk! Het juiste moment voor zijn dekentje!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooie traditie. En zulke blije foto's ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh wat is ie blij! En ik ging er net naar vragen se, of hij niet teveel last had van die stomme pokken. Blij dat het alweer achter de rug is!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh zo tof zeg! Dat is eigenlijk echt wel een goed idee, om dat te geven als ze zich ervan bewust zijn, maakt het extre leuk en zo zalig om die trots op dat gezichtje te zien! Ocharmkes van de pokken, maar gelukkig is het alweer voorbij :-) En leuk om zo een gekoesterd stofje te gebruiken, doet je altijd denken aan de gevoelens en gedachten en zo die je toen had :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel mooi. Doet me even wakker schudden hier heeft de oudste ook haar dekentje maar de andere twee nog niet. Ik zou daar ook werk van moeten maken zeker als ik zie hoe blij uwe knappe kerel er mee is.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je ziet gewoon dat hij gelukkig is met zijn persoonlijke dekentje ! <3

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wanneer is die zoveel gegroeid Tine? Daar is niet veel 'klein ventje' meer aan, zo op foto. Die vreugde, dat contentement, zelfs al is het niet meer jouw stofje, onbetaalbaar schoon vind ik het ♥

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ook - als hij blij is, is hij dat helemaal 100%, een béétje blij, dat kent hij niet. En ja jong, ik knipperde eens met mijn ogen en dat peuterventje was weg...

      Verwijderen
  8. Echt een schoon combinatie, die stof, paspel en fleece. En dat ge gewacht hebt tot hij er zich echt van bewust is is niks te laat hoor...hier hebben mijn tiener en ondertussen twintiger ook een eigen deken gekregen msnn wat laat maar evengoed gekoesterd. En de dochter, die nochtans schoon op tijd haar deken kreeg vraagt al een nieuw, iets meer in de kleuren van haar kamer :-) dat deken gaat nog veel meemaken en overal komen, ge gaat dat zien!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Awel, dat hoop ik echt, dat dat deken lang meegaat en vanalles beleeft samen met onze kleine man!

      Verwijderen
  9. maar dutske toch, zoveel windpokken! Hij ziet er wel heel gelukkig uit met zijn dekentje :)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. ja gij moest in actie komen jong :), Ernest smeed duidelijk al een band met zijn deken!!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Oh, wat een plezier met zijn eigen dekentje!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Schattig! Hij lijkt heel blij met z'n eigen dekentje!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. hopelijk zorgde het mooie dekentje toch voor wat verzachting

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hij is er echt super content mee, dat zie je zo! En die windpokken, gelukkig heeft hij ze nu gehad... Hier ook in de mond, in de oren, ... Gene lachertje! Gelukkig had hij een dekentje om hem te troosten :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  15. 100 % genieten als je het zo ziet. Zijn ogen spreken boekdelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Oh wat mooi en ik vind het katoentje prachtig! Het straalt van de foto's af hoe blij hij ermee is.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Het contentement druipt van zijn snoet! (En de guitigheid ook :-)).

    BeantwoordenVerwijderen