Ume!

Ik moet daar geen doekjes om winden: ik ben voor de snelle naaisels. Sweaters, T-shirts, pyama's, dat soort dingen passeren hier het meest onder mijn machines. Snelle voldoening, weinig tot geen kans op niet-slagen, perfect als je het mij vraagt. Voor de meer ingewikkelde en tijdrovende creaties moet je over het algemeen dan ook hier niet zijn. Maar sóms, héél soms, kriebelt toch ergens een naaibeestje dat mij zin doet krijgen in iets meer. De voorbije jaren hield dat beestje zich flink gedeisd, dit jaar echter roert het zich wat meer. Enter, dus, een creatie die niet in de categorie "snelle voldoening" past, maar des te meer in de categorie "intense voldoening en een warm hart".

Mijn lieve bijna-tiener-dochter kreeg een nieuw zomerkleedje, en wat voor eentje! Ume, een patroon van Straightgrain, stond al een tijdje op mijn verlanglijstje, maar het vele werk en daardoor de helemaal-niet-snelle voldoening hielden mij tegen - tot dat ene naaibeestje zich een tweetal maand geleden begon te roeren en ik dus plots besloot eraan te beginnen.

Wat de stof betreft was ze heel duidelijk: "zo wit met een lichtblauw streepje en dan hier en daar een tekeningetje daarop". Juist. Bij Studio Olive vond ik deze prachtige stof met geborduurde cactussen, dat was dan toch al één horde genomen. Ik besloot verder om voor álle opties te gaan, als ik dan toch aan zoiets begin, dan doe ik het liever goed. Zodoende werkte ik met mouwflapjes, zakken in de zijnaad, een borstzakje en riemlusjes (want sowieso vind ik dit model bij mijn dochter enkel staan als er een riempje in de taille zit).

Er kroop veel werk in, in dit kleedje. Ik ben absoluut geen snelle naaister en denk over elke stap goed na. Verder deed ik hier en daar ook wel eens iets verkeerd en moest er dus getornd worden, en weigerde mijn machine ook even dienst, maar kijk, het raakte af en hoe! Ik ben zo zo zo blij met het resultaat, hoe het haar als gegoten past en ook gewoon perfect past bij wie ze is. Ik liet het haar met een klein hartje passen, want stel je voor dat het na al dat werk niet zou passen, maar nee hoor, die vrees was nergens voor nodig.

Mijn man maakte een hele serie prachtige foto's, en toen we ze samen bekeken, vroeg ik me toch serieus af wanneer dat gebeurd is, dat ze zo groot werd. Het kind is er nu precies echt wel af, welkom tienerdochter!

Kijk, ik ben gelukkig. Gelukkig met haar, gelukkig met dat kleedje dat ze sinds zaterdagochtend niet meer uitdeed, behalve om te slapen. Missie geslaagd? En nu? #ahum #kuch de stof voor een paar t-shirtjes ligt al klaar :-)

------------------------------------------------------------------

↧Patroon: Ume van Straightgrain

↧Stof: Katoen met geborduurde cactussen van bij Studio Olive

Mijn stoffenaankoopgeweten voor 2019

In (gekocht en gekregen): 13

Uit (verwerkt en verkocht): 17