Lotta

Ik zat de laatste tijd nogal in Compagnie M.-modus. Julia, Ileana, Lotta, Nina, ze passeerden hier allemaal meermaals de revue. Marte heeft met haar patronen dan ook mijn hart gestolen.

Met nog een pareltje dat tijdens mijn grote stoffenkastopruim naar boven kwam (nog maar eens een vogelstofje, maar nu zijn ze er allemaal door, geloof ik...), maakte ik voor Lilith nog eens een Lotta jurkje.

Ik besloot om deze keer niet voor de kapmouwtjes te gaan, omdat ik dat niet zo mooi vind met een longsleeve eronder. De "gewone" mouwuitsnuiding, dus. En voor de rest gewoon het prachtige patroon dat Lotta is!

Ik voerde het kleedje helemaal met het rode katoentje dat ook terugkomt in de kraag- en zakflapjes. 

En nu wordt het tijd voor onze andere prachtige Vlaamse patronenontwerpsters!

Stof: Aviary 2 Sparrows - Joel Dewberry for Freespirit
Patroon: Lotta - Compagnie M.

Bloggers for Life: het goede doel (part I)

Ondertussen kunt u er niet meer naastkijken. De vlam van Bloggers for Life verspreidt zich overal in blogland, en u weet al lang waarover het gaat.

Maar voor welk goed doel slaan we nu eigenlijk onze handen in elkaar?

Wel, er werden er uiteindelijk twee gekozen, en de eerste stelt Annelies deze week aan u voor. Het Berrefonds, een vereniging die zich ervoor inzet om ouders van een overleden kindje een hart onder de riem te steken. Hoe dat allemaal in zijn werk gaat, dat leest u op de blog van Annelies, en natuurlijk ook op de website van het Berrefonds zelf.

Voor het Berrefonds wordt er niet geveild, maar wel gebreid of genaaid. En ik moest er niet lang over nadenken, maar koos meteen om iets voor het Berrefonds te doen. Sinds de geboorte van Ernest ben ik extra gevoelig geworden voor alles wat er eigenlijk fout kan lopen bij iets wat zo natuurlijk is als een zwangerschap en een geboorte. Het zou eigenlijk gewoon altijd goed moeten verlopen, maar dat is nu eenmaal niet zo, en als je dan meemaakt dat de natuur ervoor gekozen heeft om niet alles zomaar normaal te laten verlopen, is het o zo belangrijk dat je ergens steun kunt vinden. Wat het Berrefonds doet, is in mijn ogen dan ook ontzettend belangrijk.

En ik bevind mij in goed gezelschap, dat spreekt voor zich. Ook deze geweldige dames engageren zich voor het Berrefonds: Lies, Jo, Sofie, Mieke, Fien, Nancy, Sofie, Marjolein en Mieke.

Wat wij voor het Berrefonds maken, stellen we op 9 november aan jullie voor.

En dat tweede goeie doel? Stay tuned...

Bloggers for life

Ik vertelde hier al dat ik blogland zo'n mooi land vind. De inspiratie en gelijkgestemdheid die je er kunt vinden, maar ook het delen van lief en leed. Ondertussen zijn we alweer meer dan twee jaar verder, en dat gevoel is alleen maar sterker geworden.

En nu wordt die solidariteit nog wat verder gedreven. Op een avond in september werd ik out of the blue (alweer!) toegevoegd aan een nieuwe FB-groep, en voor ik wist wat er gebeurde, maakte ik deel uit van een groep van een 50-tal naaiblogsters die samen iets voor Music for Life willen doen. De komende weken worden heel wat prachtige, handgemaakte stukken genaaid en geveild, en iedereen kan, door een lotje te kopen, een kans wagen om zijn favoriete stuk te winnen.

Meer informatie kunt op de blog van Liezewiezewoes vinden. Zij lanceerde het idee, en vormt nu samen met Sarah van Khadetjes de drijvende kracht van de actie.

Dus kunt u niet naaien, maar wil u toch ook wel eens zo'n mooi, uniek, handgemaakt stuk in uw kast of die van de kinderen hangen hebben? Zegt een handgemaakte slaapzak of ander accessoire u wel iets? Kunt u wel zelf naaien, maar hebt u idolen in blogland van wie u maar wat graag een stuk wil kopen? Of voelt u er gewoon iets voor om het goede doel te steunen, en lijkt deze manier u wel iets?
Hou dan zeker de blog van Liezewiezewoes in de gaten! Of vind de Bloggers for life - pagina of Facebook leuk, en blijf zo op de hoogte.

En zo maken we er met zijn allen een warm najaar van.

Nina in 't groot

Ik mocht in juni het nieuwe Nina-patroon van meisjes van Compagnie M. testen. Het werd een heel fijn rokje, dat Lilith de voorbije zomer veel gedragen heeft.

Een tijdje eerder testte ik ook de Nina voor dames, maar dan de broekrokvariant. Het ding paste me goed, maar zo'n broekrok, dat is me toch een brug te ver. Ik droeg hem nooit, en hij haalde dus ook nooit mijn blog.
Maar die perfecte pasvorm, dat had ik wel onthouden. En toen ik dus nog eens een a-lijn voor mezelf wilde maken, greep ik terug naar Nina, maar dan wel de gewone a-lijnrok.

Ik kocht het heerlijke stofje een tweetal jaar geleden op Facebook over van haar. Ik had het idee er een simpel a-lijntje voor Lilith van te maken, maar toen ik zag hoe groot de (rest)lap nog was, bleek dat ik er nog een rok voor mezelf uit kon krijgen. Alleen stond dat toen niet direct op mijn planning, en dus verdween de stof in mijn kast, om er nu, twee jaar later, weer uit te komen. Waarvoor een grote stoffenopkuis al niet goed is!

De rok zit me, qua pasvorm, ook heel goed. Blij! Nu nog op zoek naar iets donkerder kousen - want van deze ben ik toch niet helemaal overtuigd - en ik heb er weer een fijne herfstoutfit bij.

En nu begin ik toch weer zin te krijgen om, na de vele kleedjes voor Lilith, nog eens een kleedje voor mezelf te naaien. Ik vermoed dat haar nieuwe boek hiervoor het perfecte patroonmateriaal zal bieden. Heel benieuwd ben ik, naar dat boek. Wie van jullie zal ik ontmoeten volgende vrijdag, op haar booklaunch-slash-blogmeet?

Move over, Picasso!

Het eerste leerjaar, dat brengt, naast veel lettertjes en cijfertjes, ook nieuwe hobby's met zich mee. Naast de danslessen, die ze al twee jaar volgt, gaat Lilith nu ook naar de Chiro en naar de tekenles. Na de eerste tekenles kwam ze thuis met een lange materiaallijst, en helemaal onderaan prijkte daarop: "schilderschort of oud hemd".

Net een paar dagen voordien had ik deze blogpost van l' étoile de Marcel gelezen, en dus moest ik mijn inspiratie niet ver zoeken: het zou een schildersschort worden zoals uitgelegd in het allereerste nummer van La Maison Victor.
Bijna vond ik geen oud hemd om te gebruiken, maar de "tot-vodden-te-verknippen"-doos bracht uiteindelijk redding. Een héél oud hemd van meneer Piepow, in een motiefje dat Lilith duidelijk niet ok vond, tot meneer Piepow haar vertelde dat échte kunstenaars ook altijd dit soort stofjes aanhebben - ja, toen was het natuurlijk wél ok.

Het hemd veranderen in een schildersschort was een operatie van korte duur. Ik knipte iets wijder rond de t-shirt dan aangeraden in LMV, en ik denk zelfs dat het nog wat wijder had mogen zijn. Voor de rest liet ik de sierlintjes achterwege, en verving ik ook de knopen niet omdat Lilith liet weten "dat het zo ook wel goed is hoor, mama."
Voor het penseeltje vooraan mocht ook Mr. Cameo nog eens aan het werk.

De halslijn-met-elastiek is een goed idee, zo sluit dat altijd mooi aan zonder dat ze zelf een knoopje moet dichtdoen.

Van de eerste les bracht ze, naast de materiaallijst, ook al meteen een eerste werkje mee. Hypertrots was ze, op zichzelf!

En terecht - ik denk dat ze nu al beter kan tekenen dan ik :-)

Roar like a lion

Het Ileana-patroon is u ondertussen ongetwijfeld al gekend. En dat het een heel veelzijdig patroon is, dat zult u ook al wel hier en daar opgevangen hebben.

Dus wat moet ik daar nog meer over zeggen? Ik maakte een tweede versie, waarvoor ik de plannen al smeedde meteen nadat ik de testversie afwerkte - in een stofje dat ik bij mijn grote opruimactie meteen op de zo-snel-mogelijk-te-verwerken stapel zwierde.
Deze keer koos ik voor de raglanversie met korte mouwen, het driehoekige kraagje (en dat liet ik stoppen aan de schoudernaad), de driehoekige zakken, een kort knopenpad en de halve cirkelrok.

En zeggen dat ik tot voor kort nog nooit een kraagje aan een kleedje

had genaaid... Ik dacht dat ik er niet zo van hield, maar na de 

twee Ileana's, blijkt het tegendeel waar. Of wat het testen

van een nieuw patroon bij een naaister kan aanrichten.

Verder voerde ik ook de rok, wat het kleedje meer najaarsproof moet maken.

In mijn bescheiden knopencollectie vond ik, als bij wonder, perfect bijpassende knopen.

Het was een tijdje geleden, maar dit is echt een kleedje waarvan mijn hart een sprongetje maakte, toen ik het afgewerkt had. Ileana is een hit, hier, ik heb zo'n idee dat dit de laatste versie niet zal zijn.

Stof: Happy Drawings Lions & Tigers - Cloud 9

Patroon: Ileana - Compagnie M.

Lili(th) gaat naar het strand

Ergens in april viel er completely out of the blue een mailtje mijn mailbox binnen. Of ik zin had om een nieuw patroontje te helpen testen? En of ik dat graag wilde! Want kijk, ik zag geregeld van die patroontestrondes passeren in blogland, en wilde dat ook wel eens - wie niet, eigenlijk? Dat een paar mailtjes later bleek dat de vriendelijke dames achter de patroonlijn in mijn eigenste thuisstad wonen, en dat een van hen bovendien een heel toffe stoffenwebshop heeft, die binnenkort dan ook nog eens een bakstenen winkel wordt, dat maakte mijn enthousiasme alleen maar groter.

Ik testte ondertussen inderdaad ook al een paar keer voor

Compagnie M., maar deze patroontest kwam daar eigenlijk nog voor...

Een nieuwe patroonlijn uit de grond stampen, in combinatie met een

nieuwe webshop runnen en ondertussen ook nog een pand verbouwen

tot stoffenwinkel, dat durft - begrijpelijkerwijs - al eens tot wat vertraging leiden...

Het patroontje dat ik zou mogen testen was er een voor een strandjurk voor meisjes van 1 tot 10 jaar. Tricot! Ik vertelde jullie hier al dat ik altijd op zoek ben naar patroontjes voor tricot kleedjes die niet aan slaapkleedjes doen denken, en mijn verwachtingen waren dus meteen heel hoog. En ja hoor! Het kleedje doet in de verste verten niet aan een slaapkleedje denken.

Het patroon voorziet in een kraag met plooitjes, maar van die kraag was ik niet overtuigd - en toen Lilith hem zag, zag ik haar ook al twijfelen. Ik opteerde dus voor de versie zonder kraag, maar je kunt hem ook apart maken, zoals zij al eerder toonde.

Het kleedje staat Lilith heel erg goed. Net als dit zomerkleedje heeft het een verlaagde taille, en dat is iets dat haar erg flatteert. De plooitjes in de rok vind ik ook super, ik zou er niet meteen zelf aan denken om in tricot plooitjes te leggen, maar het maakt de rok lekker zwierig en alhoewel Liliths smaak qua kleding stilletjesaan wat verandert, is wat zwier in een rok hier nog altijd heel geliefd.

De werkbeschrijving voorziet ook in de optie om het bovenlijfje of de rok

apart te maken. Zo maak je gemakkelijk een plooirokje in tricot, of een leuk topje.

Bij de versie zonder kraag heeft de jurk achteraan een splitje, die je sluit met een knoop en een lintje. Een heel leuk detail, vind ik, maar ik heb er jammer genoeg geen goeie foto's van.

Het patroon zit heel gemakkelijk en snel in elkaar, echt een naaiproject dat geen kopbrekens bezorgt. Wat mij betreft, een echte aanrader. Ik hoop er binnenkort nog eentje in elkaar te steken!

Jamaar Piepow, het is herfst, daar is dat kind toch niets mee?

Ha! Op de website van De Schatkaart - want zo heet de nieuwe patroonlijn - zul je een extra patroonstuk voor een mouw kunnen downloaden. Wat dikkere stof, en hopla, een leuk herfstig kleedje! Ik zie het zo al voor me, met kniekousen en een stoere sneaker eronder.

Als je dus, net als ik, heel erg houdt van comfortabele tricot jurkjes en, eveneens net als ik, niet makkelijk een goed patroontje vindt, haal dan zeker Lili in huis, want zo heet dit patroon: Lili gaat naar het strand. En zeg nu zelf, de cover van het patroon is al even geweldig als het patroontje zelf.

Stof: Gramercy Knits NY Circuit Ashen - Art Gallery

Patroon: Lili gaat naar het strand - De Schatkaart

De foto's in deze blogpost maakte ik niet zelf, maar dat had u natuurlijk

zelf ook al wel door. Samen met nog een paar andere testers, werden we

uitgenodigd op een fotoshoot ter ere van Lili. Heel gezellig was het!

Lilith voelde zich eerst wat onwennig in de studio (dat is goed zichtbaar

op de foto's bij de kinderwagen) maar kwam daarna helemaal los.

Het werd een heel gezellige avond, daar in de studio!

En toen alle foto's genomen waren, was er nog wat tijd om foto's te nemen

van de modellen van dienst met de broertjes of zusjes erbij. Dit leverde mij deze prachtige

foto's op, waar ik echt dankbaar voor ben... onze Ernest

gedroeg zich, net als zijn zus, als een rasecht fotomodel, iets wat

hij anders niet wil.

Liesbeth, de toffe madam achter Stof op Zolder, vond deze foto zo schattig dat ze
hem zelfs in het boekje bij het patroon gebruikt...

En ik kan zo nog wel even doorgaan, met pareltjes te posten.

Ik werd, eerlijk gezegd, even emotioneel toen ik deze reeks foto's doorgestuurd

kreeg... 

Dankjewel, Liesbeth, om mij als tester te vragen én voor de leuke fotoshoot

met deze prachtige foto's tot resultaat.