Een boterbloemsjakos

Al maanden stond de link tussen mijn "naaien en stofjes"- bladwijzers. Ik moest er alleen een gaatje tijd voor zien te vinden, maar ik wilde absoluut een buttercup bag maken. Ik heb er al zoveel mooie voorbeelden van gezien op allerlei blogs, en zo moeilijk ziet dat er niet uit, dus ik durfde er wel aan beginnen. Een testversie zou het worden, en dat in een stofje dat me een tijdje geleden een hele avond beziggehouden heeft...

En 't is gelukt! Na tien uur 's avonds blijkt mijn logisch denkvermogen wel al te slapen, zodat ik drie keer (bloos) heb moeten proberen om de buitenstof en de voering op de juiste manier aan elkaar te krijgen, lang leve het tornmesje - alweer.

Zelf gebruiken zal ik mijn boterbloempje toch niet, denk ik, en wel om verschillende redenen. Zoals ik al vaker gelezen heb, is het klein. Heel klein. De magneetsluiting is zo handig niet - ik zou mij moeten wagen aan de versie met rits, maar ik durf niet goed. Bovendien heb ik de stof niet verstevigd met vlieseline, bewust - aja, 't was toch maar een testversie - maar daardoor zakt het sjakosje dus als een puddinkje in mekaar.

Ik maak er zeker nog een, dan in een leuk stofje, verstevigd en al, en op 150% - of wordt dat dan echt té groot? En misschien met rits - als ik mijn ritsfobie kan overwinnen, that is...

En deze houd ik voor Lilith. Ze draagt nu kleine winkelzakjes als sjakos rond haar armpje en loopt zo als een echt madametje door het huis, dus als ze wat groter is, zal ze zich deze met alle plezier toeëigenen!